Sunday, January 26, 2014

درد اتاقي

دستانت فاصله مهرباني زير سرم را پر مي كند
و 
با هوا يكي مي شود نفس هاي خوابت
سكوت به فرمان توست
و 
كوچكترين تكان ها ديگر عجيب نيست
در ساعت سه
، 
خواه پنجه هايت
خواه ستاره اي كور سو در پنجره

Tuesday, January 14, 2014

خواب


دیشب لای پنجره تا صبح باز بود
و 
 صبح، هوای اتاق ابری
بالای سرم
زیر تخت

میان پلک هایم ابر باران زا
در خواب
پنج ساله روی  پاهای پدرم 
.
.
.
پرنده کوچک سرخی بیرون می خواند
طوری که از آسمان جدا نیافتد

Friday, January 3, 2014

کسره خسته

از اینکه همه در امتداد هم معنا می دهند
در ادامه اش
.همه کسرگان جهان خسته اند

ای کسره خسته
با تو سخن می گویم

.نفس ، در امتداد آن است که ‍پیشترش را بنا به خصایص از یاد برده است