درد اتاقی
Sunday, January 26, 2014
درد اتاقي
دستانت فاصله مهرباني زير سرم را پر مي كند
و
با هوا يكي مي شود نفس هاي خوابت
سكوت به فرمان توست
و
كوچكترين تكان ها ديگر عجيب نيست
در ساعت سه
،
خواه پنجه هايت
خواه ستاره اي كور سو در پنجره
Tuesday, January 14, 2014
خواب
دیشب لای پنجره تا صبح باز بود
و
صبح، هوای اتاق ابری
بالای سرم
زیر تخت
میان پلک هایم ابر باران زا
در خواب
پنج ساله روی پاهای پدرم
.
.
.
پرنده کوچک سرخی بیرون می خواند
طوری که از آسمان جدا نیافتد
Friday, January 3, 2014
کسره خسته
از اینکه همه در امتداد هم معنا می دهند
در ادامه اش
.همه کسرگان جهان خسته اند
ای کسره خسته
با تو سخن می گویم
.نفس ، در امتداد آن است که پیشترش را بنا به خصایص از یاد برده است
Newer Posts
Older Posts
Home
Subscribe to:
Posts (Atom)