پی نوشت ،اتصال یک تصویر جدا افتاده به ذهن فراموش کار من است
تصویر محو صورت فردی که خودٍ منم از تشخیص اندام
در
پیاده رو
صورتی که ذهن است هیچگاه شبیه کسی نیست
به خود شکل می گیرد از انعکاس در و دیوار
آفتاب
سایه گان مدور
همه ذرات معلق
نور
.
.
.
.
کنجی
گوشه ای
مثلثی
شکافی
گودالی
به عمق انگشت سبابه
در هوای مطبوع
بوی نان
بوی ناله جوان
No comments:
Post a Comment